Święto Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny obchodzimy 31 maja, między uroczystością Zwiastowania Pańskiego a uroczystością Narodzenia św. Jana Chrzciciela. W ten sposób wspominamy przede wszystkim spotkanie dwóch Matek. Jest to także pierwsze spotkanie Mesjasza ze swoim poprzednikiem – Janem Chrzcicielem.
1.Maryjne Święto Nawiedzenia to antidotum na herezje
Początków kultu maryjnego szukać należy w chrześcijaństwie wschodnim. Momentem zwrotnym, decydującym o wyróżnieniu Maryi w liturgii Kościoła był, z całą pewnością, Sobór w Efezie (431 r.), podczas którego nazwano ją Theòtokos – Matką Bożą. Od tego czasu obserwuje się bardzo dynamiczny rozwój kultu Maryi – Matki Bożej. Wznoszono ku jej czci kościoły, zaczęły powstawać liczne modlitwy, a także święta nawiązujące do tajemnic z jej życia.
Wesprzyj nas już teraz!
Tak też było ze Świętem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Najpierw uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263. W czasach herezji trapiących Kościół Katolicki, papież Bonifacy IX, dokładnie w roku 1389, wprowadził to maryjne święto do kalendarza liturgicznego. Zrobił to, „Aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym”.
Święto Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny zostało ostatecznie zatwierdzone do kultu powszechnego podczas Soboru w Bazylei (rok 1441). Do roku 1969, czyli do czasu reformy kalendarza liturgicznego za Pawła VI, święto to obchodzono 2 lipca. Po reformie kalendarza liturgicznego Nawiedzenie obchodzimy 31 maja, żeby wypadało po Zwiastowaniu, obchodzonym 25 marca, a przed Narodzeniem Jana Chrzciciela, świętowanym 24 czerwca. Umieszczone w kalendarzu liturgicznym w tym czasie jest ono bardziej zgodne z chronologią biblijną.
2.Trasa Maryi do Elżbiety liczyła 150 km
Maryja, aby pomóc Elżbiecie, nie szczędziła sił, szła pieszo około 150 km. Dokładny opis Nawiedzenia zostawił nam św. Łukasz w swojej Ewangelii (Łk 1, 39-56). Według tradycji miało ono miejsce w mieście Ain Karim, położonym około 7 km na zachód od Jerozolimy. W późniejszych wiekach wzniesiono tam dwa kościoły upamiętniające dwa ważne wydarzenia ewangeliczne – radosne spotkanie matek (kościół nawiedzenia św. Elżbiety, położony na zboczu wzgórza za miastem) i narodzenie Jana Chrzciciela (kościół położony w samym mieście).
3.Spotkanie Matek to wzór na umacnianie wiary
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę (Łk 1, 39-41).
Nawiedzenie św. Elżbiety przez Maryję to doskonały wzór takich spotkań, których celem jest pogłębienie wiary, przybliżenie się do Boga. Elżbieta w czasie tego spotkania została napełniona Duchem Świętym i zaczęła wielbić Boga. Tak jak do Elżbiety przyszła Maryja i umocniła jej wiarę, tak i my spotykamy się z ludźmi, dzięki którym przybliżamy się do Boga.
4.Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych
Nawiedzenie to historia spotkania dwóch matek, Maryi i Elżbiety, które nosiły w swoich łonach Mesjasza, Jezusa i jego poprzednika św. Jana Chrzciciela. O tym, że starsza i bezpłodna Elżbieta jest w ciąży Maryja dowiedziała się od anioła w czasie Zwiastowania. Elżbieta była krewną Maryi. Anioł zapowiedział, że poczęcie i perspektywa narodzin dziecka dla uchodzącej za bezpłodną Elżbiety jest dowodem na to, że dla Boga nie ma nic niemożliwego oraz, że spełnią się również zapowiedzi co do Maryi, iż stanie się matką Syna Bożego.
Adam Białous
